Cmentarz parafialny w Trzcinicy

Jan Przybył urodził się 18 maja 1898 roku we wsi Stary Pan koło Torzeńca w rodzinie o tradycjach patriotycznych. Był piątym z dwanaściorga dzieci Józefy z domu Janickiej i Ludwika Przybyła. Jan ukończył czteroklasową szkołę podstawową w języku niemieckim (tereny kępińskie i ostrzeszowskie należały do zaboru pruskiego). Jako osiemnastolatek został wcielony do wojska pruskiego i wysłany na front zachodni. Znalazł się pod Verdun na pierwszej linii frontu jako stajenny. W grudniu 1918 roku zdezerterował z armii pruskiej. Trzeciego stycznia 1919 roku przyłączył się do Powstańców Wielkopolskich na froncie ostrzeszowsko-kępińskim. Walczył w Teklinowie, Nawrotowie, Mirkowie i Wyszanowie. Od 5 lutego 1919 roku walczył w 12. Pułku Piechoty 3. Baon 12 Kompanii w Ostrzeszowie. W kwietniu 12 kompania została przerzucona na front krotoszyński w okolice Sulmierzyc, Czarnego Lasu, Szklarki Myśniewskiej i Przygodzickiej. Dowódcami byli: kpt. Wawrzyniak – plutonu, baonu ktp. Thiel, kompanii ppr. Wężyk. Jan Przybył wyróżnił się na froncie, rozbrajając posterunek Grenschutzu. Po zakończeniu powstania został przeniesiony do Grudziądza. Tam, jako ułan, służył w 16. Pułku ułanów. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, walcząc na Litwie. Walczył pod Kijowem z kawalerią Budionnego. Odznaczył się walecznością w starciu z wojskami sowieckimi pod Warszawą 15 sierpnia 1920 roku – tzw. Cud Nad Wisłą. Został za to odznaczony Orderem Wojennym Virtutti Militari, który otrzymał z rąk Józefa Piłsudskiego. Uzyskał awans do stopnia podporucznika. Po zakończeniu działań wojennych zrezygnował z kariery wojskowej i wrócił do domu. Ożenił się z Józefą z domu Stodółka i zamieszkał w Pomianach, gdzie prowadził gospodarstwo rolne. Pracował także 2 lata w kopani Świętochłowice. Wychował troje dzieci: córkę Mariannę, synów Stanisława i Jerzego. Syn Jerzy (pseudonim Jan Pol) jest znanym artystą i mieszka w Szwecji. Jan Przybył był człowiekiem wszechstronnym. Zajmował się szczepieniem drzew, pszczelarstwem, rymarstwem, rolnictwem. Zmarł 5 maja 1987 w Pomianach. Odznaczenia: Order Wojenny Virtuti Militari; Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski „Polonia Restituta”; Wielkopolski Krzyż Powstańczy